MUR ve YAĞMUR

   

    Ay aydınlığının tenime yetmediği zifir ve zehir bir karanlıkta çalışmaya çalışan nöronlarım anılarının son valsini seyrediyor. Üzerime yapışan bizden arda kalan umutlar hala sensiz seyrediyor. Tutsak bir beden görüyorum, ıslak bir çehrede kaybolan damlalar var yanaklarımda hissediyorum. İşte hep bu yüzden her yağmur damlasının bir ismi olsun isterdim. İsmi olsun ki yağmuru heves edip altında gözlerden dökülen inci taneleri fark edilsin hiç değilse sahipsiz olduğu fark edilirdi. Şehrin tüm kirli kanallarına karışırken parladıklarını, yağmur damlalarının onlara kıyamayıp üstünde taşıdığını hayal ettim. Özkütle meselesinden çok yağmur damlaları anlardı yalnızlıkları, tane tane rahmet yağarken toprakta buluşma hevesi ile. Şimdi anladınız mı asfalta çarpan her yağmur damlasının gerçek feryadını...

    Kesit kesit yaşantılar var gözlerimde . Önlerinde tükenmek bilmeyecek bir yol uzadıkça uzuyor. Sanki bilmez miyim ölüm var ama sanırım sona ömrüm yetmiyor. Arkanda bıraktığın her ayak izinde bil ki bir tebessüm ölüyor. Bilirim cümlelerim sana hiç dokunmuyor. Yetinmekten de bitap kalmış düşüncelerim artık banada yetmiyor.Bilmelisin sarılıyorum suskunluklarıma sesim zaten hezeyanlarıma bile set vurmuyor. Kelimelerin sıfatları nitelemeye yetersiz kalırken içimdeki hüzün sana hüzünleniyor. Bilirdim heveslerini arzularını nasıl sarıldığını şimdi kim bilir nerede heba ediliyor. Koca bir nara hasretim içimde şiştikçe şişiyor. Bilmezdim bu denli göğsümde ağırlık oluşturuyor.

    Neyi tüketeceğimi neyi samanlayıp saklayacağımı şaşırdım . Neresinden neyi tutsam da değişen hiç bir olgunun biteceğini bilirken kör kıyamet bir aşk muzdaripliği sonsuzluk dersleri veriyor duygularıma. Kısmet, o kadar alçak bir kelime gelir oldu ki kulaklarıma. Sanki yolda görsem kırk yıllık düşmanım saldıracağım. Öfkem geçip giden yalnız zamanlara ah bir geri getirebilsem akıp giden zamanın gırtlağına yapışacağım. Tavrım zararımdan büyük . Bakalım bu akşam hangi şarkıda kafamın dumanlı versiyonunda seninle çektiğim güzel filmleri oynatıp sükut içinde dalgalanan duygularımın yalnızlıklara bölünmeden sadece ben savaşacağım.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Asal Masal

   Bir varmış bir yokmuş... Çocuk masallarından kalan cümle girişlerinin ederi varlığın. Kulağımda bir şarkı tekrarlanıyor.Tezatlık bu ya; yokluğunda varlığını arıyor. Tüm günahlarını kucaklamışcasına sarılıyor yıldızlar, yüzünün anılarımda ki parlaklığına. Çiğ düşmüş soğuk yalnızlıklarım bölünüyor sen ve sensizliklere. Kaybolan güneşimin yerine hatıralarının tesellisi tesir ediyor hücrelerime. Bir yangın yeri bellenmiş yüreğim, ne kadar doysa da acılara hükmedemiyorum seni oradan alıkoymaya.     Evvel zaman içinde kalp yaman bir dert içinde sözler tellal, duygular virane iken bir yoksulluk varmış. Bir mirasın peşinde boğuşan gönlüm hep sensiz. Bundan mütevellit sen meteliksizliği. Keyfekeder hasretliğin omuzlarımda miras kalmış yıllanmış tedarik edemediğim namert senlilik . Tenim öyle buruş buruş ki, ifadelerim bile kaybolmuşken senin izlerine hala nasıl rastlayabilirdim. Ben anlattıkça beni anlamayan bendim içimdeki her kor ateşe kör olmuşcasına daha da ...
Devamı

MUTSUZ MUT

  Her şey. Cümlesi benim için tek bir nesne, tek bir özne, tek bir fiil ifade ediyordu hepsi aynı olacak bir biçimde sen… Peki ya senin fıtratında nerede benli izler? Mesken edindiğim hangi organından kovuldu bendim. Artık tasviri bile zor geliyor. Karanlıklarım şafaklardan bir haber, içimde kararan umutlar muttan bitap yine her şey kendi çapında bertaraf.   Uçsuz bir hayal değildi ki usulsüzce kendimi adadığım. Sebeplendiğim zerrelerine kendimden de biraz pay aradığım. Bozuk bir lehçeyle arıyor şimdi seni sesim . Eşim derdim, şimdi ise eşsiz bir derdin beşiğindeyim. Tek bir şey lazımken eksik hissettiklerime, tekbirler bile eksildi korku sükunetlerimde. İtiraz edemiyorum yalnızlıklarıma, sanki bakışlarım bile bana ait değil, aldığım nefesin bile tadı farklı, tanıyamıyorum kulağıma ilişen sesleri, uyuşmuş bozulmuş kalbimin akorları. O kadar yoksun ki, kendimden bile yoksun kalmışım...   Uzaklıkların tuzaklarına kaptırmışım yüreğimi, hüzün sanki hep pusuda. Pusulamın ...
Devamı

KIRK AKILLI BİR DELİ

Resim
                   Sevmek ne uzun bir kelime. Bir yüzü ezbere bilip her karışını ama her gün gördüğünde heyecanlanmak gibi. Nasıl söyler nasıl yapar bildiğin, tahmin edebildiğin halde her hareketini sabırsızlıkla izlemek gibi.                    Sevmek zor bir kelime. Fırtınanın ortasında kanatları sırılsıklam olmuş bir serçenin yuva yapmaya kanat çırpması gibi. Gökten bereket yağarken evini terk etmek zorunda kalan solucanlar gibi.                   Sevmek en bahtsız kelime. Sonunu bile bile her şeyi kendinle kıyaslayıp, kendine olan inancı başka birine de sergilemek gibi.  Bir elin cebinde diğer elin onun elinde ayaza dimdik durmaya çalışmak gibi.                   Sevmek ilaç gibi bir kelime. Bilmediğin, duymadığın en uzun fermanlarda derman bulmuşcasına sevinmek gibi. Bir kaç sayf...
Devamı