5.32 KÜSUR KUSUR
Zalimliğin bile güzel. Biliyorum hep isyan ettim her can yakmana içimden içimden mutlu olsamda. Neyin sarhoşluğu neyin tutarsızlığı bilmiyorum ama kıymete biniyordum her siteminde her kızgınlığında. Sinirlendiğim, kızdığım lahzalar, küstüğüm o manzaralar hiç yer etmiyor kalmıyor aklımda. Sanki her tartışma bir açılım niyetinde hükümetimde . Galiba bu gönül tahtımın hükümet kadını sensin. Anlam vermek güc içimde ki sana verilen kapitalisyonlara. Seçimlerde durmuş senden sonra. Yalnızsın artık, ilelebet iktidarsın hücrelerimde. Taarruz komutanlarım antikorlar bile el vermiş sana. Vasiyetin kalacak bu aşk bu bedende. Teslim olmak, koyvermek kendini, dağılmak değil bu benim için. Düşünsene her yanım ayrı oynamıyor sözümde özümde gözümde tek. Şimdi sence hangisi güç? Bunları başarabilmek mi yoksa bunları yeniklik olarak görebilmek mi? Başarmak değişiyor değilmi, insan neler isteyip neler düşünüp neler hayal edebiliyorken takdir görmek kanıtsana bir durumluktan çıktı. Diyeli...