MEY MEYLETMESi

   Kimse ile kimsesiz arasında kaybolan siz'lere sesleniyorum. Yorgun topraklarınızdan, bunalmış hülyalarınızdan, renksiz rüyalarınızdan, eksiltip de çoğaltamadıklarınızdan, minnet ettiklerimizden tek zanlı siz'ler. Hüdanın yolu saptı, cüdayı amansız bir dert sardı , hayırsızın rüdabı yanına kardı, içimizde devasa bir buruk fermanın kımıl kımıl tadı kaldı. Berduş sıfatlarından Zerdüşt'a sığınan Faslıların yasları gibi buruk bir afet bizi diyar diyar saldı. Zalimin talimlerine alim derman bulamazken , icazet bulamadı erman yürekler,  yarin yaman bakışlarında takıldı...

   İrademe sahip çıkamıyorum.Sahipsiz ve duygusuz geçirdiğim bir yıla mütevellit duygu kasaplarına kurban olduğum ve sensiz geçirdiğim tek yıl bu. Halimin  yamanlığına derman bulacağım diye satır ve sayfalarda kaybolduğum, tek bitap düştüğüm yer nokta.O noktalar siyah siyah uzanıyor uzuyor, anlamlarım cümlelerim yetmedi son verdiklerine sanki. Boşluklar boşluklarla dolmuyor. Sanki bu içimde ki soğukluk yaz görmemiş kışla örtüşüyor. Kalbimin mevsimleri de küreselleşmiş.

   Hatırlıyor musun rüzgarın saçlarını tel tel nasıl dağıttığını . Tenime ilk değdiğinde gönlümde nasıl ateş saçtığını. Soysuz bir harami hasretin efil efil esintisine sürgün olmuş şimdi bedenim. Muhtar yüzlü özlemler şimdi ah edenim. Eksilen tabir, burnumda hissettiğim o cennet vari abir. Hak kerimdir, bu sensiz sessizlik erimdir bilirim , bu dert benim acizane serimdir isyan eylemem.

Uzaklarda bir görüntüsü var, gök yüzünün kıskandığı ama o beni nerede görse tanır adına adımın katıldığı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Asal Masal

   Bir varmış bir yokmuş... Çocuk masallarından kalan cümle girişlerinin ederi varlığın. Kulağımda bir şarkı tekrarlanıyor.Tezatlık bu ya; yokluğunda varlığını arıyor. Tüm günahlarını kucaklamışcasına sarılıyor yıldızlar, yüzünün anılarımda ki parlaklığına. Çiğ düşmüş soğuk yalnızlıklarım bölünüyor sen ve sensizliklere. Kaybolan güneşimin yerine hatıralarının tesellisi tesir ediyor hücrelerime. Bir yangın yeri bellenmiş yüreğim, ne kadar doysa da acılara hükmedemiyorum seni oradan alıkoymaya.     Evvel zaman içinde kalp yaman bir dert içinde sözler tellal, duygular virane iken bir yoksulluk varmış. Bir mirasın peşinde boğuşan gönlüm hep sensiz. Bundan mütevellit sen meteliksizliği. Keyfekeder hasretliğin omuzlarımda miras kalmış yıllanmış tedarik edemediğim namert senlilik . Tenim öyle buruş buruş ki, ifadelerim bile kaybolmuşken senin izlerine hala nasıl rastlayabilirdim. Ben anlattıkça beni anlamayan bendim içimdeki her kor ateşe kör olmuşcasına daha da ...
Devamı

MUTSUZ MUT

  Her şey. Cümlesi benim için tek bir nesne, tek bir özne, tek bir fiil ifade ediyordu hepsi aynı olacak bir biçimde sen… Peki ya senin fıtratında nerede benli izler? Mesken edindiğim hangi organından kovuldu bendim. Artık tasviri bile zor geliyor. Karanlıklarım şafaklardan bir haber, içimde kararan umutlar muttan bitap yine her şey kendi çapında bertaraf.   Uçsuz bir hayal değildi ki usulsüzce kendimi adadığım. Sebeplendiğim zerrelerine kendimden de biraz pay aradığım. Bozuk bir lehçeyle arıyor şimdi seni sesim . Eşim derdim, şimdi ise eşsiz bir derdin beşiğindeyim. Tek bir şey lazımken eksik hissettiklerime, tekbirler bile eksildi korku sükunetlerimde. İtiraz edemiyorum yalnızlıklarıma, sanki bakışlarım bile bana ait değil, aldığım nefesin bile tadı farklı, tanıyamıyorum kulağıma ilişen sesleri, uyuşmuş bozulmuş kalbimin akorları. O kadar yoksun ki, kendimden bile yoksun kalmışım...   Uzaklıkların tuzaklarına kaptırmışım yüreğimi, hüzün sanki hep pusuda. Pusulamın ...
Devamı

KIRK AKILLI BİR DELİ

Resim
                   Sevmek ne uzun bir kelime. Bir yüzü ezbere bilip her karışını ama her gün gördüğünde heyecanlanmak gibi. Nasıl söyler nasıl yapar bildiğin, tahmin edebildiğin halde her hareketini sabırsızlıkla izlemek gibi.                    Sevmek zor bir kelime. Fırtınanın ortasında kanatları sırılsıklam olmuş bir serçenin yuva yapmaya kanat çırpması gibi. Gökten bereket yağarken evini terk etmek zorunda kalan solucanlar gibi.                   Sevmek en bahtsız kelime. Sonunu bile bile her şeyi kendinle kıyaslayıp, kendine olan inancı başka birine de sergilemek gibi.  Bir elin cebinde diğer elin onun elinde ayaza dimdik durmaya çalışmak gibi.                   Sevmek ilaç gibi bir kelime. Bilmediğin, duymadığın en uzun fermanlarda derman bulmuşcasına sevinmek gibi. Bir kaç sayf...
Devamı