Her şey. Cümlesi benim için tek bir nesne, tek bir özne, tek bir fiil ifade ediyordu hepsi aynı olacak bir biçimde sen… Peki ya senin fıtratında nerede benli izler? Mesken edindiğim hangi organından kovuldu bendim. Artık tasviri bile zor geliyor. Karanlıklarım şafaklardan bir haber, içimde kararan umutlar muttan bitap yine her şey kendi çapında bertaraf. Uçsuz bir hayal değildi ki usulsüzce kendimi adadığım. Sebeplendiğim zerrelerine kendimden de biraz pay aradığım. Bozuk bir lehçeyle arıyor şimdi seni sesim . Eşim derdim, şimdi ise eşsiz bir derdin beşiğindeyim. Tek bir şey lazımken eksik hissettiklerime, tekbirler bile eksildi korku sükunetlerimde. İtiraz edemiyorum yalnızlıklarıma, sanki bakışlarım bile bana ait değil, aldığım nefesin bile tadı farklı, tanıyamıyorum kulağıma ilişen sesleri, uyuşmuş bozulmuş kalbimin akorları. O kadar yoksun ki, kendimden bile yoksun kalmışım... Uzaklıkların tuzaklarına kaptırmışım yüreğimi, hüzün sanki hep pusuda. Pusulamın ...
Yorumlar
Yorum Gönder